پیچ و مهره ای اعلاء برای مهندسین کانادا – High Strength Bolting for Canadian Engineers پیچ و مهره ای اعلاء برای مهندسین کانادا آئین نامه ای است که شاخه کانادائی AISC تدوین و منتشر نموده.شرکت کرمیت پارس برای آشنائی مهندسین ایرانی با آئین نامه های کشور کانادا این نشریهHighStrengthBolting for canadian engineers آئینامه پیچ و مهره اعلا برای مهندسین کانادا را در اختیارهمکاران قرار می دهد. اگرچه این جزوه بسیار شبیه راهنمای شماره 17 آئین نامه AISCنهائی 9-2-98کتاب کامل پیچ در مورد پیچ ومهره آعلاء می باشد.
این نشریه شامل کلیه مسائل در مورد طراحی و نصب و نظارت در مورد پیچ و مهره ای اعلاء برای مهندسین کانادا می باشد.
از نظر اصولی دو نوع اتصال دهنده (fastener) در سازههای فولادی بکار میرود. پیچ و جوش. معمولاً هر دو آنها بکار میرود و در بعضی مواقع هر دو نوع در یک اتصال بکار میروند. برای خیلی از اتصالات، معمول است جوش را در کارخانه و برای وصل اعضاء اتصال به کار می برند. سپس با پیچ در کارگاه نصب صورت گیرد. جوشکاری نیازمند وسائل و ابزار قابلتوجهی، مانند تخصص کارگران است و نظارت بر جوشها نیز نسبتاً دشوار میباشد. از طرف دیگر، پیچ یک قطعه ساخته شده کارخانه ای است و با وسائل مختصری قابل نصب می باشد. فقط پرسنل نصب و نظارت به آموزش های نسبتاً مختصری نیازمند هستند.
پیچ و مهره ای اعلاء برای مهندسین کانادا – High Strength Bolting for Canadian Engineers
آشنائی:
مهندسین مسئول طراحی باید با رفتار پیچ و جوش آشنا باشند . آنان باید بدانند که چگونه به طراحی اتصالات با استفاده از این اتصال دهنده ها بپردازند. طراحی و مشخصات جوشکاری و روش نظارت بر آن معمولاً با انتخاب روشهای استاندارد و آئینامه ها مورد قبول میباشد. از سوی دیگر، طراحی و مشخصات اتصال پیچی نیازمند مهندسی است که با انتخاب نوع اتصال دهنده بداند چگونه آنها را بکار برد و به تعیین روشهای نصب و نظارت بپردازد. بنابراین مهندس باید راجع به پیچهای اعلاء اطلاعات مناسبی داشته باشد. هدف این جزوه، ارائه اطلاعاتی لازم به مهندسین جهت انتخاب پیچ و مهره اعلاء است. ضمنا مشخص نمودن روشهای نصب و نظارت و روشهای طراحی اتصال است.
پیچ ممکن است پیچ معمولی (نرمه) و یا پیچ اعلاء باشد. اگرچه هر دو مورد توضیح داده خواهد شد. ولی تاکید بر پیچ اعلاء خواهد بود.
تاریخچه:
در وهله اول و در سالهای اولیه استفاده از سازه های فولاد، برای اتصالات پرچ به کار میرفت.
پیچ های نرمه نیز چنین بود. در مورد پیچ های اعلاء اولین تحقیقات گزارش شده مربوط به سال 1934 میباشد. که در مورد پیچ های با حداقل مقاومت جاری شدن بوده که میتوانست جلوی لغزش (Slip) در اتصال را بگیرد.
در سال 1974 کمیته: Research Council on Riveted and Bolted Structural Joints (RCRBSJ)
شکل گرفت. این کمیته مسئول تحقیقات پیچ و مهره اعلاء گردید. و اولین نشریه خود را در سال 1951 به چاپ رسانید. این کمیته امروز بنام
Research Council on Structural Connections (RCSC) شناخته میشود.
بهمراه این تحقیقات که در آمریکا صورت میگرفت، در انگلیس و آلمان و سایر کشورهای اروپایی و ژاپن و سایر نقاط، تحقیقات در مورد پیچ و مهره اعلاء دنبال میشد.
